недеља, 28. фебруар 2010.

Ik voel me slecht.Ik ben ziek.Dus,het is heel moeilijk voor me iets te schrijven.Ik ben niet tevreden met mijn leven en ik slaap slecht.Morgen ben ik niet naar de universiteit gekomen.Dat is niet zo belangrijk.Ik heb hetzelfde in mijn leve al gehad.Ik ben triest.Oke,het was genoeg.Nu ben ik aan het eten.We moten eten,als we gezond blijven wilen.Hm,wat nog?

Verdorie!Geen inspiratie!Ik kom verder als ik die krijg.

недеља, 21. фебруар 2010.

Alles is heel saai vandaag.De boeken die ik lees zijn saai....maar het weer is zeer leuk.Het is warm.Ik kan voelen dat de lente komt.Dat maakt me heel vrolijk.Ik haat winter,omdat ik het koud heb.Nu heb ik honger en dorst... Ik ga eten en drinken... misschien nog niet.Het gerecht is nog niet klaar.Ik moet nog enkele minuten wachten.Oke,geen probleem.Dat kan ik doen.Morgen begint een nieuwe week.Ik moet veel studeren,als ik dit jaar wil klaarmaken.Het Nederlands is niet zo moelijk,maar je moet leren.Zonder het leren kan je niets doen.Niuwe woorden zijn moeilijkst voor me...En nu ga ik eten.Het hoofdgerecht staat klaar op tafel....Ik geloof dat het iets lekkers is...
Het misverstand
Gisteren ben ik uitgegaan.Het was verschrikkelijk...ik heb een grote probleem gehad.Mijn vrienden en ik konden niet in een club binnengaan.De reden-we hebben geen indexen gehad.Andere mensen hebben ook geen indexen gehad,maar ze konden binnen. De bodyguard was een idioot.Hij heeft mijn vriend Milan Mojsilovic niet sympatisch gevonden.Zonder reden!We wielden een afspraak met hem maken...maar opeens heeft hij mijn vriend op zijn hoofd geslagen.Het bloed was overal... We hebben naar ''Urgentni centar'' moeten vertrekken.Ik was boos ..end wielde de beveiliging moorden.Gelukkig heb ik geen mes of iets soortgelijks gehad.Deze staat is gek,de mensen die hier leven zijn gek.Ik schaam me dat ik uit Servie kom.